ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ ΜΕ ΑΡΧΕΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ

//2ο βραβείο

Δημοσίευση στην 7η Biennale Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων, στα Αρχιτεκτονικά Θέματα 45/2011 και στο Material 2011.

Συνεργάτες: Αλεξία Κατσακιώρη, Άρης Ντάλας

Αφετηρία της σύνθεσης υπήρξε μια σειρά προβληματισμών σχετικά με την ιδεατή μονάδα κατοίκησης, αλλά και με τον τρόπο που αυτή τοποθετείται σε σχέση με τις παράπλευρές της στο οικόπεδο και, κατ’επέκταση, στην πόλη.

Έχοντας ως πρόθεση να δοθεί κατεύθυνση στο κενό, διοχετεύοντάς το πάντα προς τους ανοιχτούς υπαίθριους χώρους της πόλης, δημιουργείται οπτικό μέτωπο στην κατεύθυνση Ανατολής-Δύσης και η πλήρης διάνοιξή του κάθετα σε αυτό.

Η συνθετή πρόταση συνίσταται σε τρεις διαδοχικές χειρονομίες:

Την επεξεργασία του εδάφους με τρόπο ώστε να προκύπτει ο διαχωρισμός ιδιωτικού και δημόσιου με μία μόνο κίνηση: την καμπύλωσή του.

Τη δημιουργία της μονάδας (tube), η οποία -επαναλαμβανόμενη- δημιουργεί τους τύπους κατοικίας. Κάθε κατοικία προκύπτει απο δύο tubes σε ολίσθηση, με το ένα να περιλαμβάνει τη ζώνη του καθημερινού και το άλλο τους χώρους της διημέρευσης. Η τυποποιημένη αυτή μονάδα, ανοιχτή από τις δύο μικρές πλευρές της, διασφαλίζει τη διαμπερότητα του χώρου για τον καλύτερο δυνατό αερισμό της.

Τη «συρραφή» των δύο tubes ανά στάθμη με τους «συνδετήρες», που σηματοδοτούν και προστατεύουν τις εισόδους στα διαμερίσματα, στεγάζουν ένα επιπλέον δωμάτιο σε σοφίτα, περιέχουν τις σκάλες που οδηγούν στον όροφο και στο υπόγειο, και επιτρέπουν την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων.